فرمت فایل: word تعداد صفحات: 78 فهرست مطالب مقدمه زندگی حضرت مولانا محل وتاریخ تولد مولانا: فصل اول نسب مولوی: شخصیت پدر مولانا یعنی حضرت بهاءالدین ولد: خروج مولانا همراه پدرش از بلخ و ورودشان به قونیه: فصل دوم متصوفینی که در راه کوچ به حضرت مولانا تبررسی زندگی و آثار و معرفت مولانا و نگاهی به موزه حضرت مولانا|30020600|golden|بررسی زندگی و آثار و معرفت مولانا و نگاهی به موزه حضرت مولانا
این مطلب در مورد فایل دانلودی با موضوع بررسی زندگی و آثار و معرفت مولانا و نگاهی به موزه حضرت مولانا می باشد.

⚡دانلود

فرمت فایل: word

تعداد صفحات: 78

فهرست مطالب

مقدمه

زندگی حضرت مولانا

محل وتاریخ تولد مولانا:

فصل اول

نسب مولوی:

شخصیت پدر مولانا یعنی حضرت بهاءالدین ولد:

خروج مولانا همراه پدرش از بلخ و ورودشان به قونیه:

فصل دوم

متصوفینی که در راه کوچ به حضرت مولانا توجه و علاقه نشان دادند:

ازدواج حضرت مولانا:

متصوفینی که حضرت مولانا را رشد و تربیت داده اند:

سیاحت حضرت مولانا به بیرون از قونیه:

ملاقات لحظه ای او با حضرت شمس تبریزی در شام :

حضرت مولانا یک مرشد کامل:

دوستان، خلیفه ها (جانشینان) مولانا و متصوفینی که منبع الهام او بودند:

ملاقات های مولانا با شمس:

فصل سوم

مراحلی در سفرهای معنوی حضرت مولانا:

شمه ای در مورد حضرت مولانا با شمس تبریزی:

رفتن و جدا شدن شمس تبریزی از قونیه:

بازگشت شمس از قونیه:

غیبت شدن حضرت شمس تبریزی:

رفتن مولانا در پی شمس و برای پیدا کردن او به شام:

فصل چهارم

زرگر قونیه ای حضرت شیخ صلاح الدین

رقص سماع کردن حضرت مولان با وجد

حضرت مولانا شیخ صلاح الدین را به عنوان همدم و جانشین خود انتخاب می نماید:

به کمال رسیدن شیخ صلاح الدین :

کوچ حضرت شیخ صلاح الدین به عالم ابدی:

فصل پنجم

حضرت چلبی حسام الدین

حضرت مولانا، چلبی حسام الدین را برای خود همدم و جانشین انتخاب می نماید:

ارزش حضرت چلبی حسام الدین:

شمه ای در مورد چلبی حسام الدین:

نوشته شدن مثنوی:

فصل ششم

ارتحال حضرت مولانا به عالم باقی:

وصیت حضرت مولانا:

شب عروس:

مراسم تشییع جنازه حضرت مولانا:

نماز بر جنازه حضرت مولانا:

گنبد سبز برای حضرت مولانا:

نگرش مولانا به مرگ و قبر:

فصل هفتم

هدف در تصوف حضرت مولانا:

وابستگی مولانا به اصول و ارکان اسلامی و حضرت محمد (ص)

منحرف نشدن حضرت مولانا از اصول اسلامی:

بُعد آموزشی حضرت مولانا:

نگاه او به مردم:

مولانا یک دوست قدرشناس

فصل هشتم

آثار حضرت مولانا

1-مثنوی:

2-دیوان کبیر:

3-مکتوبات:

4-فیه مافیه:

5-مجالس سبعا:

فصل نهم

موزه حضرت مولانا:

حضور پیر – (آرامگاه)

سماع خانه:

مسجد:

بخش فرش:

بخش آشپزخانه:

نمایش های سماع:

سماع:

معنای ابیات فوق:

از سخنان قصار حضرت مولانا

مقدمه :

زندگی حضرت مولانا

اسم اصلی مولانا محمد جلال الدین است. مولانا و رومی هم نام هائی است که بعداً به او داده شده است. اسم مولانا که به معنی مولا و آقاست در زمان جوانی او هنگامی که در قونیه به تدریس مشغل بود به او داده شده است. اوائل، این اسم از طرف شمس الدین تبریزی و سلطان ولد و کسانی که مولانا را دوست داشتند مورد استفاده قرار گرفته و بعدها به صورت عادت به عنوان سمبلیک به جای اسم اصلی مورد استفاده قرار گرفته است. رومی به معنای آناتولی است شناختن او به عنوان رومی از آنجائیست که وی در قرون گذشته که به کشور آناتولی دیار روم گفته می شد و قونیه هم یکی از ایالت های این کشور بود سال های متمادی زندگی کرد بخش زندگی از عمر خود را در آن دیار سپری کرده و نهایت داشتن آرامگاه او در آن شهر می باشد.

محل وتاریخ تولد مولانا:

محل تولد شهر بلخ در افغانستان امروزی است که بزرگ ترین مرکز فرهنگی قدیمی ترک هاست. تاریخ تولد او نیز 30 سپتامبر 1207 مصادف با 6 ربیع الاول 604 می باشد.

نسب مولوی:

مادرش منسوب به یک خانواده اصیل است. دختر رکن الدین امیر بلخ به نام مومنه خاتون می باشد، جد مادری اش از شاهزادگان ترک خوارزمشاهی است ( به سال 1157 خاقان ترک شرق). پدرش با عنوان سلطان العلما شناخته شده و اسم اصلی او محمد بهاءالدین ولد است، پدربزرگش حسین خطیبی فرزند احمد خطیبی است. به نظر افلاکی حسین خطیبی عالم بزرگی بود که علمش مانند دریا توسعه پیدا کرده بود. شخصیتی مانند رضی الدین نیشابوری که هم شاعری خوش ذوق و از بزرگان علوم دینی به شمار می رود از شاگردان او بود.

با توجه به منابع و آثار دوستداران و مریدان مولانا نسب سلطان العلما بهاءالدین ولد از جهت مادری باچهارده نسل به نوه حضرت محمد (ص) یعنی به حضرت حسین (ع) و از جهت پدری با ده نسل به اولین دوست از چهار دوست اصلی پیامبر یعنی به حضرت ابوبکر صدیق می رسد.

شخصیت پدر مولانا یعنی حضرت بهاءالدین ولد:

بهاءالدین ولد در سال 1150 میلادی در بلخ متولد شد و با علم معنوی پدر و پدربزرگش رشد کرده و هم چنین از نجم الدین کبری (1221- ؟) کسب فیض نمود. بهاءالدین ولد در تمامی علوم نظیر نداشت. بهاءالدین ولد که علمش مانند دریای بیکران و از علوم ربانی و الهی نشأت گرفته بود تنها استادی بود که فتواهای بسیار مشکل دیار خراسان را حل و فصل می نمود. او از اوقاف چیزی نمی گرفت و حقوقی که از خزینه ی دولت به او اختصاص داده شده بود امرار معاش می کرد. باتوجه به اتفاق نظر در مورد روایات و منابع، عالمان و مفتی های اعظم آن دوران با اشاره معنوی حضرت محمد (ص) عنوان سلطان العلماء رابه بهاءالدین ولد داده اند و از این زمان به بعد به جای بهاءالدین ولد از عنوان سلطان العلماء استفاده شده است. دادن این عنوا را با عادات ترک ها هم می توان تشریح کرد. ترک ها هیچ وقت راضی نبودند که افراد و اشخاص دارای قابلیت بالا و صاحبان فضیلت بدون شناخته شدن فراموش شده و از میان بروند. برای این که این گونه افراد در نظر مردم متشخص شوند و برای این که مردم را برای فراگیری علم و عرفان متمایل کنند به این اشخاص لقب وعنوانی که مناسب شأن آنان بود می دادند. این رسم و عادت دلیل روشنی است که ترک ها نسبت به علم و فضیلت احترام خاصی قائلند. حتی به موجب رسوم و عادات مجبورند روی امضاها از این عناوین استفاده نمایند. آنها این عناوین بدست آورده را برای خود یک درجه معنی محسوب کرده و از این موضوع کبر و غرور به خود راه نمی دهند. بهاءالدین ولد که لباس و پوشش عالمان زمان خود را داشت به موجب عادت بعد از نماز صبح به تدریس به مردم مشغول می شد.

جزییات بیشتر📜